Kapituła Prowincjalna Zmartwychwstańców
piątek, 14-11-2025
Nie jest idealnym miejscem do zatrzymania się, a tym bardziej do usadowienia się na dobre. Przechodząc, trzeba iść dalej, aby dotrzeć do miejsca przeznaczenia. Mowa o ciemnej dolinie.
.jpeg)
„Przechodząc przez ciemną dolinę – czas przycinania winnicy”, to temat XXIV Kapituły Prowincjalnej Zmartwychwstańców, która spotyka się w dniach 14 – 22 listopada w nadmorskich Dębkach koło Krokowej na Pomorzu Gdańskim. Będzie w niej uczestniczyć trzydziestu księży i braci z tego zgromadzenia. Reprezentują różne obszary posługi duchowych synów Sługi Bożego Bogdana Jańskiego – od Niemiec po Australię, od Ukrainy po Włochy. Jurysdykcji Prowincji Polskiej podlegają bowiem wszystkie kraje europejskie, w których pracują zmartwychwstańcy oraz wspomniane antypody. Nie zabraknie też przedstawiciela misji afrykańskiej z Tanzanii oraz Przełożonego Generalnego, ks. Evandro Miranda Rosy CR.
Podczas tegorocznej kapituły, polscy zmartwychwstańcy zmierzą się z trudami, brakami i zagrożeniami swego życia i posługiwania, co obrazuje pierwsza część tematu. Spadek, a nawet zanik nowych powołań; co za tym idzie wzrastająca średnia wieku we wspólnocie; kryzys życia duchowego; postępująca laicyzacja; zbyt duża ilość zobowiązań wynikająca z intensywności posługi; różnorodne oczekiwania w konfrontacji z malejącą liczbą członków Zgromadzenia – to tylko niektóre z zagadnień, wobec których staną delegaci na XXIV Kapitułę Prowincjalną.
Jak zauważył ks. Kazimierz Wójtowicz CR: „…pasterz – w poszukiwaniu wody i odpowiednich żerowisk lub przeganiając „kierdel” z jednego zielonego pastwiska na drugie, bo to jego rola – musi czasem przechodzić przez „ciemną dolinę”. A określenie to symbolizuje trudne i niebezpieczne okresy z wszelkimi pułapkami na drodze, którą trzeba przejść, idąc do wyznaczonego celu. Taka mroczna, zacieniona dolina (nawet jak to jest Wielki Kanion!) nie jest idealnym miejscem do zatrzymania się, a tym bardziej do usadowienia się na dobre. Przechodząc, trzeba iść dalej, aby dotrzeć do miejsca przeznaczenia. A ci, co przejdą z pomocą Pasterza, będą silniejsi i i bardziej odporni.” Poznać, nieraz trudną i bolesną prawdę o sobie – to jeden z celów kapituły.
Jednak nie można zapominać, że ma to służyć konkretnej rzeczywistości, czyli wzmocnieniu wspólnoty, które dokonuje się także poprzez oczyszczenie winnicy przycinanej regularnie, by mogła obficiej owocować. Mają temu służyć nie zawsze popularne decyzje, które będą zadaniem ojców kapitulnych. Ciekawym obrazem tej pracy jest znów refleksja ks. Wójtowicza CR, który napisał: „Pan Jezus mówiąc o „odcinaniu” martwych winorośli, wspomina również (…) o oczyszczeniu zdrowych pędów, aby przynosiły „owoce obfitsze”. Takie „oczyszczenie” polega na poprawie pionowania i na usunięciu pędów zdrewniałych i „dzikich” oraz w odpowiednim czasie na usuwaniu nadmiaru liści i resztek roślinnych, co pomaga w zapobieganiu chorobom i szkodnikom oraz poprawia cyrkulacje powietrza i nasłonecznienie. Lepszy dostęp słońca poprawia wybarwienie gron i zwiększenie substancji aromatycznych.”
W tym kontekście potrzebny jest poważny namysł nad stanem polskich zmartwychwstańców, by mogli oni z nowym zapałem głosić orędzie nadziei, do czego przecież zostali powołani w 1836 roku z dala od ziemi ojczystej ich założycieli: Bogdana Jańskiego, ks. Piotra Semenenki CR i ks. Hieronima Kajsiewicza CR. To orędzie niesie perspektywę nowego, pełnego dynamizmu, życia, którego źródło można odnaleźć tylko w Zmartwychwstałym Chrystusie.
opracował. ks. Jan Kaczmarek CR
