INTENCJA:

Abyśmy, mocą ślubu ubóstwa, żyli w całkowitej zależności od naszych przełożonych zakonnych w używaniu i dysponowaniu dobrami materialnymi oraz wyrzekli się przynajmniej zarządzania własnymi dobrami dziedzicznymi (art. 20)

«Dzisiaj pragnę z całego serca żyć w doskonałości chrześcijańskiej... ale czemu co chwila upadam... czemu tak mało czasu poświęcam na rachunek sumienia, którego tak ściśle dopełniać powinienem...» (08.01.1836, Paryż)